Wspinasz się i odczuwasz ból nadgarstka? To jedna z kontuzji przeciążeniowych dobrze znanych
osobom uprawiającym ten sport. Zwykle zaczyna się dość niewinnie od dyskomfortu podczas treningu
wspinaczkowego, szczególnie podczas wspinania po oblakach, podchwytach czy wyporach, jednak w
końcu ból jest na tyle silny, że przeszkadza w codziennych czynnościach nalewaniu kawy do kubka czy
pracy przy komputerze.
Powodem takiego stanu może być uszkodzenie kompleksu chrząstki trójkątnej, dość często
obserwowane wśród wspinaczy.
Kompleks chrząstki trójkątnej zlokalizowany jest od strony przyśrodkowej nadgarstka (po stronie małego
palca). W jego skład wchodzi chrząstka trójkątna, homolog łąkotki, więzadło poboczne łokciowe,
więzadła promieniowo- łokciowe dłoniowe i grzbietowe, pochewki ścięgna prostownika łokciowego
nadgarstka. TFCC odpowiada za stabilizację łokciowej strony nadgarstka.
Do przeciążeń kompleksu chrząstki trójkątnej może dojść na skutek upadku na rękę podczas
boulderingu, ale również w przypadku powtarzanych wielokrotnie wyporów/podporów, mantli lub ruchów
po krzyżu oraz po oblakach czy podchwytach, gdzie dochodzi do tzw. ulnaryzacji nadgarstka, czyli ruchu
dobocznego ręki w kierunku kości łokciowej.
Objawami, które mogą świadczyć o kontuzji TFCC są:
- ból nadgarstka po stronie małego palca
- ból, który jest nasilany przez ruchy nadgarstka oraz podczas kompresji
- obrzęk nadgarstka i ograniczony zakres ruchu
- przeskakiwanie/trzaskanie w nadgarstku
- uczucie niestabilności nadgarstka
- zmniejszenie siły chwytu
Testy, które warto wykonać, gdy podejrzewamy uszkodzenie chrząstki trójkątnej: - Press Up Test – spróbuj wstać z krzesła podpierając się rękoma na podłokietnikach
- Supination Lift Test -siedząc na krześle, podłóż ręce pod stół stroną dłoniową do góry i z całej siły
naciśnij rękoma na blat tak, jakbyś chciał go podnieść.
Dodatkowo bardzo przydatne są również badania obrazowe, szczególnie w przypadku dolegliwości
spowodowanych upadkiem, aby wykluczyć złamania oraz określić rozległość urazu wykonuje się RTG,
TK oraz MRI. Czasem jednak badania obrazowe nie wystarczą i wymagany jest zabieg artroskopowy- wykonywany zarówno w celach diagnostycznych, jak i leczniczych, np. w przypadku konieczności szycia chrząstki trójkątnej.
Urazy chrząstki trójkątnej klasyfikujemy w dwie grupy typ I, czyli ostre kontuzje oraz typ II, czyli zmiany zwyrodnieniowe powstające na skutek przeciążeń. W obrębie powyższych dwóch typów wyróżniamy również podgrupy zależne od uszkodzonej konkretnej struktury.
Jeśli chodzi o leczenie zachowawcze, zwykle potrzebne jest zmniejszenie obciążeń treningowych (3-6
tygodni, w zależności od poziomu uszkodzenia) i unikanie ruchów/pozycji prowokujących dolegliwości
bólowe, dodatkowo przydatne może okazać się korzystanie z ortezy (niekoniecznie dużej)
usztywniającej cały staw, ale z tak zwanego wrist widget. Czasem wymagane jest zupełne
zrezygnowanie z aktywności sportowej i wsparcie farmakologiczne lekami przeciwzapalnymi lub
iniekcje kortykosteroidami.
Leczenie zachowawcze powinno być zalecane jeśli nie występuje niestabilność stawu łokciowo-promieniowego dalszego oraz nie powinno trwać dłużej niż 6 miesięcy.
Nie warto ignorować kontuzji, aby nie doprowadzić do stanu, w którym jedyną opcją jest operacja –
znacząco wydłuży to okres przerwy treningowej, ale i znacząco utrudni funkcjonowanie na co dzień.
Powrót do aktywności sportowej również będzie trwał zdecydowanie dłużej
Autor: mgr Sylwia Mądrzejewska
Źródła:
- Sports-related wrist and hand injuries: a review Daniel M Avery III, Craig M Rodner, Cory M Edgar
- Triangular Fibrocartilage Complex Kyle Casadei; John Kiel.
- TFCC injuries: How we treat? Akram Jawed, Mohammed Tahir Ansari, Vikas Gupta
- Review and update on the management of triangular fibrocartilage complex injuries in professional
athletes Valerio Pace, Francesco Bronzini, Giovanni Novello, Giuseppe Mosillo, Luca Braghiroli
